Kapgan

 Korkuyu beklerken Hikaye köpeklerin kahramanımıza havlamasıyla başlıyor. Bu havlamaların daha önce hiç olmaması belki de gelecek olan fırtınanın habercisidir. Kahramanın bu havlamaların düzen sarsıntısının ilk örneği diyebiliriz. Hem de bunu hikayenin ilk cümlesinde aktarması çok ilginçtir. Sabırsızca hemen konuya dahil etmiştir okuyucuyu.  Kahramanın aklına hemen havlayan köpek ısırmaz atasözü gelmiştir. Bu sözün aklına gelmesi onun geçmişten tamamen bağının kopamamasına işarettir. Akabinde bu atasözünü hatırladığı için kendine kızacaktır. Çünkü o topluma ait biri değildir. Herkes gibi düşünmez. Bir köpek havlamasıyla geçmişe dönemez. Sokağı anlatırken 3 evin 3 çöp kutusunu anlatır. Oturduğu sokak düzenlidir. Köpeklerin oturduğu mahalleye gelemeyeceğini düşünür. Çünkü sokak modern insan için yaratılmıştır. Doğaya aitlik istenmez. Evine gelirken düşünceye dalıp kendini bir anda evin önünde bulması zamanın izafiliğine örnek teşkil eder. Sallanacak koltuğuma kadar düşünecek bir şeyler ç

                                                                           CENAZE       Evden acele etmeden çıktım. Üstüme gece karanlığı kıyafetlerimi giydim. Ezanın okunmasına daha vardı. Ben yorgundum. Dünden yorgundum. Beklediğim bir haberle mermer  heykele dönüşmüştüm. Şimdi üstümde simsiyah kıyafetlerle otobüs durağına gittim. İnsanların az uzağında sırtımı duvara verdim. Otobüsler geliyor, otobüsler gidiyordu. Kaldırımlardan sigaraların son nefesleri yükseliyordu. Aceleyle tüketilen sigaralar... Onu düşündüm. Son nefesinin sıcaklığını. Dünya atmosferine bırakılan son canlı örneği. Beyaz örtüye sarılan tütün rengi bedenine yeterince doyamamıştım. Otobüsüm beni çağırıyordu. İnsanları yutarcasına beni de içine aldı. Arkalara doğru ilerledim. Makine sesi aklımın çatlaklarına sızıyordu. Sesi engellemeye çalıştım. Ondan başka kimseye yer yoktu. Sallanan oyuncak kafalar otobüsle ritim tutuyordu. Birden altımızdan yükselerek etrafımıza saçılan o gürültüyle irkildim. Araç yavaşlayarak du

 Huzur romanının Suat'ı  Suat karakteri bir kürdana benzer. Gidecek iki ucu da batar insana. Kendisi varoluşçu-nihilist bir karakterdir. Ahlaktan ve Allah'tan yoksundur. Ucuz zevk ve günahlar ona mübahtır. Kararlar düşünülerek değil istenilerek o anda yapılır. İhsan'ın ruh ahenginden çok uzaktır. İnsanın içindeki hayvanı zapt edebilenlerin doğuştan kaptan oluşlarına dikkat çeker. Raskolnikov'un olağanüstü insan modeline uygundur düşündükleri. Burada bir zıtlık vardır. İnsan hem kendini inşa ederken hem de nasıl doğuştan kaptan olabilir. İnsan inşası İhsan'da da vardır. Belki İhsan'a karşı gelmek için kaptan kavramını kullanır. Suat zıtlıkların adamıdır. Bu da bir örneğidir. Suat, Mümtaz gibi hayallerde yaşamaz. Gerçeğin sefaleti, açlığı, rezilliğini iyi bilir. Mümtaz aşık olunca hayatı rengarenk görürken, Suat(aşık olduğu şüpheli) hayatı gerçek renkleriyle görür. Ölümünü beraberinde taşır. Bu yüzden insanın yaptıkları, yapacakları anlamsızdır. Okuyacağı bütün ki